Koncepcja Terapii Obrzękowej (KTO)

Nie można mówić o współczesnej rehabilitacji bez wspominania o terapii obrzękowej. 

Jej miejsce wśród metod zabiegowych jest niepodważalne! Potwierdza to kilkanaście tysięcy terapeutów, którzy corocznie zdobywają uprawnienia do stosowania tej metody w Europie Zachodniej i z powodzeniem wykorzystują ją w swoich gabinetach. Zastosowanie terapii obrzękowej w fizjoterapii jest bardzo szerokie.

Każdy, kto pracuje z pacjentami ortopedycznymi, chirurgicznymi, neurologicznymi czy sportowcami, powinien dobrze poznać tę metodę. Natomiast praca z pacjentami onkologicznymi bez znajomości funkcjonowania układu limfatycznego jest wręcz niemożliwa…. Często jest to bowiem jedyna, skuteczna metoda terapeutyczna w przypadku wystąpienia obrzęków, albowiem współczesna farmakologia nie przynosi tu spodziewanych efektów.

Metoda ta znana pod nazwą Koncepcja Terapii Obrzękowej (KTO) składa się z kilku różnych sposobów oddziaływania terapeutycznego i dopiero odpowiednie zastosowanie tych składowych przynosi oczekiwane rezultaty. Ważna jest zarówno odpowiednia kolejność i intensywność działań terapeuty podczas pojedynczego zabiegu, jak również długofalowe planowanie usprawniania, odpowiednio do postępu i przebiegu choroby. Dopiero takie podejście terapeuty sprawia, iż KTO staje się metodą bardzo efektywną i efektowną.

W skład Koncepcji Terapii Obrzękowej wchodzi:

• manualny drenaż limfatyczny - MDL (masaż limfatyczny)
• terapia kompresji (uciskowa)
• terapia ruchowa przy zachowanej kompresji
• terapia obrzęku (stosowana przy obrzęku limfatycznym)
• pozycje ułożeniowe
• terapia oddechowa

Terapię tę stosuje się m.in. przy:

• obrzękach limfatycznych (obrzęki pierwotne tzw. wrodzone oraz wtórne powstałe np. po usunięciu węzłów chłonnych lub jako skutek radioterapii)
• obrzękach pourazowych (po zabiegach operacyjnych, towarzyszące złamaniom, skręceniom, uderzeniom, oparzeniom, kontuzjom sportowym),
• niewydolności żylnej (w tym np. w owrzodzeniach podudzi)
• obrzękach powstałych z powodu braku aktywności ruchowej (np. po udarze mózgu, po urazach mózgowo-rdzeniowych)
• obrzękach lipidowych (cellulitis)
• obrzękach idiopatycznych
• obrzękach zapalnych (w przebiegu choroby reumatycznej czy zapalenia na skutek radioterapii)
• obrzękach towarzyszących zaburzeniom krążenia tętnic (obrzęki przy miażdżycy zarostowej tętnic, po rekonstrukcji naczyń, po operacjach w stanie niedokrwienia)

KTO z dużym powodzeniem można stosować nie tylko w medycynie, ale również przy zabiegach kosmetycznych i pielęgnacji ciała. Również jej stosowanie podczas odnowy biologicznej jest jak najbardziej zasadne.